ΙΟΓΕΝΕΙΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΕΣ ( ΟΞΕΙΕΣ & ΧΡΟΝΙΕΣ )
Σε όλον τον κόσμο περίπου δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν μολυνθεί από τον ιό της ηπατίτιδας Β και 200 εκατομμύρια από την ηπατίτιδα C . Από τις ιογενείς ηπατίτιδες γενικά (Α, Β , C , D , E ) εκείνες πού μπορεί να μεταπέσουν σε χρόνιες μορφές και έτσι πιθανόν σε κίρρωση του ήπατος και καρκίνο ήπατος είναι οι ηπατίτιδες ( Β , C , D )
Η ηπατίτις Β μπορεί να γίνει χρόνια σε ποσοστό που διαφέρει ανάλογα με την ηλικία μόλυνσης από τον ιό . Αν μολυνθεί ο ασθενής αμέσως μετά τη γέννηση ή λίγο αργότερα έχει πιθανότητα μέχρι 95% να οδηγηθεί σε χρόνια ηπατίτιδα . Αν μολυνθεί ο ασθενής όταν είναι ενήλικας η πιθανότητα για χρονιότητα της νόσου είναι 2-5%
Η ηπατίτις C μπορεί να γίνει χρόνια σε ποσοστό 65%-85% ανεξαρτήτως ηλικίας μόλυνσης του ασθενούς .
Η ηπατίτις D μπορεί να προσβάλλει άτομα που έχουν μολυνθεί ήδη από τον ιό της ηπατίτιδας Β ή από άτομα που μολύνονται ταυτόχρονα από Β και D
Οι χρόνιες ηπατίτιδες μπορεί να οδηγήσουν σε κίρρωση του ήπατος ( με αποτέλεσμα καταστροφή του ήπατος ) και σε ηπατοκυτταρικό καρκίνο . Για τη θεραπεία των χρόνιων ιογενών ηπατιτίδων έχουμε αρκετά φάρμακα π.χ. για τη Β δίνουμε ιντερφερόνη , λαμιβουδίνη , αδεφοβίρη , εντεκαβίρη . Ενώ για την C δίνουμε ιντερφερόνη , και ριμπαβιρίνη
Πως μεταδίδονται οι ιογενείς ηπατίτιδες
Α: μολυσμένο νερό , μολυσμένη τροφή , σάλιο , κόπρανα . . .
B, C, D: μέσω αίματος και σεξουαλικής επαφής, μέσω μετάγγισης μολυσμένου αίματος, με μολυσμένες σύριγγες, τατουάζ . . .
Συχνότητα νόσου στην Ελλάδα :
Β : 2-5% στο γενικό πληθυσμό
C: 0.5-0.9% στο γενικό πληθυσμό
Απαιτείται λοιπόν έλεγχος για την ανεύρεση των φορέων της ηπατίτιδας Β και C , θεραπεία των πασχόντων και προληπτικός εμβολιασμός για την ηπατίτιδα Α και Β ( εμβόλιο για την ηπατίτιδα C δεν υπάρχει )
Εξετάσεις συνιστώμενες για τον έλεγχο της ιογενούς ηπατίτιδας και ειδικά για :
Ηπατίτιδα Β: ΗΒSΑg
Anti-e
Αντιγόνο-e
Anti-core
Anti-S
Anti-c-IgM
Ηπατίτιδα C : Anti-HCV
Ηπατίτιδα Α : Αnti-HAV ολικό
Αnti-HAV IgM
Γενικά για όλες τις ηπατίτιδες : τρανσαμινάσες ( SGOT , SGPT ) , χολερυθρίνη , αλκαλική φωσφατάση , γ-GT , LDH , λευκώματα ορού, ηλεκτροφόρηση λευκωμάτων , γ.ούρων κ.α.
Όταν ένα άτομο εμφανίσει οξεία ιογενή ηπατίτιδα η έκβαση της υγείας του εξαρτάται από διάφορους παράγοντες π.χ. κατάσταση ανοσοποιητικού συστήματος , αλκοολισμός , ναρκωτικά . . .
Ειδικά :
Ηπατίτιδα Α : συνήθως έχει καλή έκβαση και δεν μεταπίπτει σε χρονιότητα
Ηπατίτιδα C-D : μπορεί να μεταπέσουν σε χρονιότητα με πιθανότητα κίρρωσης του ήπατος ή ηπατοκυτταρικό καρκίνο ( πολύ σοβαρές καταστάσεις ) μπορεί όμως ιδίως η ηπατίτιδα Β να θεραπευτεί και μετά από μερικούς μήνες να απαλλαγεί ο ασθενής πλήρως από τον ιό με την κατάλληλη θεραπεία βέβαια . |
Ιογενείς Ηπατίτιδες
