Ο διαβήτης είναι η πρώτη αιτία τύφλωσης στο δυτικό κόσμο. Η ασθένεια του σακχαρώδους διαβήτη δεν κάνει διακρίσεις , ανάμεσα σε άνδρες  και γυναίκες , γέρους και νέους , φτωχούς και πλούσιους. Αν μείνει χωρίς θεραπεία μπορεί  να οδηγήσει εκτός των άλλων σε απώλεια όρασης.

   Τον τελευταίο καιρό η επιστήμη έχει προχωρήσει πολύ στη θεραπεία και στην πρόληψη των επιπλοκών του σακχαρώδους διαβήτη. Η τακτική εξέταση και παρακολούθηση των ματιών του διαβητικού από έναν εξειδικευμένο οφθαλμίατρο , αποτελεί την καλύτερη πρόληψη , όχι μόνο για την υγεία των ματιών αλλά και όλου του οργανισμού.

    Όταν ο οφθαλμίατρος αποκαλύψει πρώιμες αλλοιώσεις , τότε η κατάλληλη θεραπεία θα μας βοηθήσει να αποφύγουμε σοβαρότερες βλάβες της όρασης και όλου του οργανισμού.

     Ο διαβήτης είναι μία κατάσταση κατά την οποία ο οργανισμός δεν μπορεί να ελέγξει σωστά το επίπεδο σακχάρου  στο αίμα. Αυτό προκαλεί ένα πλήθος προβλημάτων σε όλο το σώμα. Μία από τις βλάβες που προκαλεί είναι μία ανωμαλία στα μικρά αγγεία. Τα μικρά αγγεία παίζουν βασικό ρόλο στην φυσιολογική λειτουργία τόσο των ματιών όσο και των νεφρών. Έτσι οι άνθρωποι με διαβήτη ανήκουν στην κατηγορία υψηλού κινδύνου για βλάβες των ματιών , των νεφρών αλλά και οργάνων.

      Οι διαβητικές βλάβες στα μάτια αρχίζουν όταν τα μικρά αγγεία του αμφιβληστροειδούς χάσουν την στεγανότητα τους. Όταν αίμα και πρωτεΐνες  διαρρέουν έξω από τα αιμοφόρα αγγεία του αμφιβληστροειδή δημιουργούν βλάβες στον παρακείμενο αμφιβληστροειδικό  ιστό.

       Καθώς η νόσος εξελίσσεται το τοίχωμα των αγγείων αδυνατίζει και αναπτύσσονται νέα  ανώμαλα αγγεία που αυξάνουν των κίνδυνο των αιμορραγιών  στο εσωτερικό του ματιού. Η αιμορραγία στο εσωτερικό του ματιού μπορεί να κάνει το διαφανές υαλώδες υγρό του ματιού που γεμίζει το μάτι, αδιαφανές με αποτέλεσμα την μεγάλη μείωση της όρασης. Επίσης ο διαβητικός έχει αυξημένη πιθανότητα ανάπτυξης γλαυκώματος ή και καταρράκτη.

       Ο σκοπός της θεραπείας της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας είναι να εντοπίσουμε τις αρχόμενες βλάβες έγκαιρα και έτσι να αποφύγουμε όλες αυτές τις δυσάρεστες επιπλοκές.

        Τα μέσα που έχει ο οφθαλμίατρος για την έγκαιρη εντόπιση είναι :

1)    Οφθαλμολογική εξέταση του διαβητικού κάθε 6 μήνες .

2)    Βυθοσκόπηση και έγχρωμη φωτογράφηση βυθού .

3)    Τομογραφία της ώχρας κηλίδας ( Laser scanning Tomography)  για την αντιμετώπιση αρχόμενου οιδήματος της ώχρας κηλίδας .

4)    Φλουοροαγγειογραφία .

5)     Εξέταση οπτικών πεδίων περιοχής ώχρας κηλίδας για την λειτουργικότητα της κεντρικής όρασης.

Η σύγχρονη οφθαλμολογία με όπλα της τα Laser , την χειρουργική του υαλοειδούς  κ.λ.π. έχει κάνει μεγάλα βήματα στην πρόοδο της αντιμετώπισης των  διαβητικών βλαβών του ματιού.

  Ο οφθαλμίατρος οφείλει σε συνεργασία με τον διαβητολόγο και το μικροβιολογικό εργαστήριο να προστατεύει την υγεία των πασχόντων από αυτή τη μεγάλη μάστιγα της εποχής μας.