Το Γλαύκωμα είναι μια οικογένεια νόσων με αποτέλεσμα την προοδευτική, χωρίς συμπτώματα, καταστροφή των οπτικών ινών που μεταφέρουν το φως από το μάτι στον εγκέφαλο, όπου γίνεται και η επεξεργασία των φωτεινών ερεθισμάτων.

Η θεραπεία του γλαυκώματος έχει   παραδοσιακά σαν στόχο την ελάττωση της αυξημένης ενδοφθάλμιας πίεσης (ΕΟΠ).

Όμως η συνεχιζόμενη χειροτέρευση της βλάβης εξ' αιτίας του γλαυκώματος, ακόμη και μετά την ρύθμιση της ΕΟΠ ( με φάρμακα, Laser, χειρουργική επέμβαση) καθώς και το   ότι ορισμένοι  πάσχουν από Γλαύκωμα ενώ παρουσιάζουν τιμές ΕΟΠ εντός των φυσιολογικών ορίων (Γλαύκωμα φυσιολογικής ή χαμηλής πίεσης), υποδηλώνουν ότι υφίστανται παράγοντες ανεξάρτητοι της ενδοφθάλμιας πίεσης που μπορεί να παίξουν ρόλο στην πρόκληση και παραπέρα ανάπτυξη του γλαυκώματος.

 

Σύμφωνα με νεότερες μελέτες , ασθενείς που πάσχουν από ¶πνοια του ύπνου (υπνική άπνοια) , εμφανίζουν πολύ μεγαλύτερα ποσοστά Γλαυκώματος, από ότι ο μέσος πληθυσμός.

Έτσι ενώ τα ποσοστά στον γενικό πληθυσμό άνω των 40 ετών κυμαίνεται από 1 έως 4% στους πάσχοντες από ¶πνοια του ύπνου είναι 27%.

Τα ποσοστά είναι τα ίδια σε άνδρες και γυναίκες.

 

Πρέπει επομένως όσοι πάσχουν από ¶πνοια του ύπνου να υποβληθούν σε γλαυκωματικό έλεγχο με μέτρηση ΕΟΠ, οπτικά πεδία, παχυμετρία κερατοειδούς και κυρίως με HRT – Laser Scanning Tomography ή OCT, γιατί ως γνωστό το Γλαύκωμα είναι ασυμπτωματικό, παρά μόνο όταν είναι πολύ αργά.